DIGODA~MISSING ONE WORD

Bukan digoda, namun digodam.

Tahla, dah dekat 2 minggu macam ni. Blog semua orang tak boleh buka. Tak boleh tengok. Blog sendiri hanya boleh post, tapi tak boleh nak komen. Tak boleh view dari blog sendiri apa yang dipost.

MasyaALLAH, tak tahu kerja siapa yang busuk hati tak nak bagi saya berblog.

Adakah saya sudah menyakiti hati sesiapa?
Minta maaf ye, blog saya ini sekadar blog biasa biasa yang tiada kelas pun, tiada follower beribu juga,
namun saya selalu mahu komen dan mengikuti perkembangan kawan-kawan alam maya saya.

Apakah yang nak dibuat ni bila blog sudah digodam?Sedih heh.
Sunyi sungguh dah dua minggu dah tak boleh nak updates sesuka hati.

Sebaik saya post ni, saya kena sign in. Seolah saya dah logout.
Dah buat macam macam, tukar browser pun sama.

Sayu.
Rasa macam masak megi bodo, dahlah masak mego bodo, telur pun takde.
Macam makan nasi takde kuah, tercekik rasanya.

Itulah aku tanpa blog.


:(